Η Μονή Αγίου Παύλου βρίσκεται σε υψόμετρο 140 μέτρων από την θάλασσα και είναι αφιερωμένη στην Υπαπαντή του Χριστού (2 Φεβρουαρίου). Ιδρύθηκε στα τέλη του 9ου με αρχές του 10ου αιώνα, από τον Παύλο Ξεροποταμηνό ή Ξεροποταμίτη επάνω στα ερείπια ενός μικρού κελιού των Εισοδίων της Θεοτόκου, το οποίο είχε ιδρυθεί το 377.
Η Μονή Αγίου Παύλου καταστράφηκε πολλές φορές από διάφορες αιτίες, γι’ αυτό και τα κτίριά της χτίστηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους. Το Καθολικό άρχισε να κτίζεται το 1839 και τελείωσε το 1844(την ημέρα του Αγ. Γεωργίου).
Μετά τις επιδρομές των Καταλανών υποβιβάζεται σε κελί για να ξαναγίνει οριστικά Μονή στο γ’ τέταρτο του 14ου αιώνα. Τον 15ο αιώνα ενισχύεται οικονομικά από Σέρβους ηγεμόνες και στα Μεταβυζαντινά χρόνια από ηγεμόνες παραδουνάβιων χωρών. Στην Μονή φυλάσσονται φορητές εικόνες, κειμήλια, ιερά λείψανα και ιερά σκεύη. Η βιβλιοθήκη περιέχει 494 χειρόγραφα και περίπου 12.500 έντυπα βιβλία.
Ανάμεσα στα κειμήλια ξεχωρίζουν μέρος των Τίμιων Δώρων των Μάγων στο νεογέννητο Χριστό. Σήμερα διαθέτει δώδεκα παρεκκλήσια, με πιο αξιόλογο εκείνο του Αγίου Γεωργίου με τοιχογραφίες Κρητικής τέχνης (1555).
Στη Μονή Αγίου Παύλου υπάγονται δυο Σκήτες: η Νέα Σκήτη και του Αγίου Δημητρίου του Λάκκου. Είναι κοινόβιααπό το 1840 και υπάρχει εγκατεστημένη αδελφότητα 30 μοναχών.
Η Μονή είναι αφιερωμένη στην Υπαπαντή του Χριστού.
Η προσωπική μας εμπειρία, περιελάμβανε, μια εξαιρετικά κατανυκτική ατμόσφαιρα και Κυριακάτικη Λειτουργία που ξεκινάει στις 3 30 το πρωί, μια εξαιρετική φιλοξενία εκ μέρους των μοναχών ακόμα και αν η καθημερινότητα τους είναι αρκετά απαιτητική καθώς φιλοξενούν το λιγότερο 80 επισκέπτες καθημερινώς.
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες. Ελπίζουμε να μας αξιώσει ο Θεός και να μπορέσουμε να επισκεφτούμε εκ νέου την Ιερά Μονή Αγίου Παύλου.
Επιπρόσθετα η μετα-βυζαντινή εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα προέρχεται από το χωριό Γαζωρός, στις Σέρρες. Αποτελείται από δυο ζωγραφικά στρώματα, στα οποία απεικονίζεται ο Άγιος Παντελεήμονας, και επιπλέον επιζωγραφίσεις. Το επάνω ζωγραφικό στρώμα παρουσιάζει μεγάλες φθορές, επιτρέποντας την παρατήρηση της κάτω Αγιογραφίας.
Τα περισσότερα κατέληξαν σε διεθνείς δημοπρασίες.
Οι πατέρες της Μονής του θεολόγου από την εποχή του οσίου Χριστοδούλου είχαν τη συνήθεια να φεύγουν από το μοναστήρι τους στηνπερίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και να ζουν για περισσότερη ησυχία ,προσευχή και μελέτη στην ερημική ζώνη της Πάτμου και ιδιαίτερα στα δυτικά αυτής. Το κάθισμα της Ευαγγελιστρίας είναι το μοναδικό που φέρει αμυντήριο Πύργο διότι επέτρεπε στο μοναχό που ζούσε εκεί εκείνο το χρονικό διάστημα να παρατηρεί να βλέπει προς το λιμάνι των κήπων απ’όπου πολύ συχνά επέδραμαν αγαρηνοί πειρατές. Επίσης η γεωγραφική θέση του καθίσματος επέτρεπε στο μοναχό να επικοινωνεί με τον οικισμό της χώρας. Το 1610 ησύχαζε στο κάθισμα ο σοφός και λόγιος ιερομόναχος της Μονής του θεολόγου ο Νικηφόρος Χαρτοφύλακας ο οποίος ανακαίνισε τοεκκλησάκι του Ευαγγελισμού και τον Πύργο. Ωστόσο κατά τη διάρκεια παραμονής του στο κάθισμα ασθενεί βαρύτατα αλλά δεν χάνει την εμπιστοσύνη του στον Άγιο θεό προσεύχεται στον Απόστολο Λουκά τον ευαγγελιστή και ιατρό και θαυματουργικά θεραπεύεται .
Στέκει με μεγαλοπρέπεια εδώ και σχεδόν μια χιλιετία το κατάλευκο μοναστήρι-στολίδι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας Αμοργού (κτίσμα του 1088 μ. Χ.) πάνω σε έναν απόκρημνο βράχο με τριακόσια μέτρα υψόμετρο.
Είσοδος στο λαξευμένο βράχο.
Είσοδος από μέσα προς τα έξω
Λήψη από το εσωτερικό του ναού.
